Over Johan en Wouter Ros 

Vastgoedadviseurs

onteigeningsadviseur

Over Johan en Wouter Ros 

Vastgoedadviseurs

Johan Ros

Op 16-jarige leeftijd bleek wat de docenten al vier jaar wisten: ik ben niet geschikt voor de schoolbanken. Zes weken voor het eindexamen werd ik van school gestuurd met het verzoek alleen nog op het examen te verschijnen. En bij de diploma-uitreiking.

Als ongeschikt voor de schoolbanken ging ik aan de slag in het bedrijf van mijn vader, een makelaarskantoor met vier kantoren in de Regio Rotterdam. In 1980 startte ik een eigen kantoor in Rotterdam, gericht op verkoop van woningen en taxaties. Medio 1986 begon ik samen met Cock de Gier met het adviesbureau De Gier & Ros, in het Westland. We specialiseerden ons in verwerving van gronden ten behoeve van woningbouwontwikkeling, bedrijfsverplaatsingen en onteigeningszaken. Toen Cock de Gier in 1996 een andere richting op ging, heb ik deze activiteiten voortgezet.

Inmiddels behaalde ik in 1980 het makelaarsdiploma, slaagde ik in 1990 voor het examen van Verzekeringsagent B, en nam ik in 1988 de ‘hobbel’ van de makelaarsbeëdiging. De theoretische kennis voor het onteigeningsadvies kon ik aantonen in 1992, toen ik het diploma ‘Grondverwerving en schadevergoeding’ aan de muur kon hangen.

In al die jaren werd duidelijk: ik ben meer geïnteresseerd in mensen dan in onroerend goed, maar de combinatie is bijzonder interessant. Werk- en woonplek zijn de belangrijkste plaatsen in het leven van een mens. Het vinden van een gebouw dat veilig is en bijdraagt aan de professionele en persoonlijke ontwikkeling, is een van een mooiste dingen die ik kan doen.

Ook onderzoek heeft aangetoond dat een goede werkplek leidt tot gezondere mensen, die beter met elkaar samenwerken, en zo bijdragen aan een succesvolle onderneming.

In mijn ervaring als onteigeningsadviseur en met het begeleiden van bedrijven bij verplaatsing en huisvestingsadvies, kwam ik tot de conclusie dat veel dossiers moeilijk lopen of niet afgerond worden, doordat het voor veel mensen moeilijk is om in een stroef proces echt naar de ander te luisteren. Dat was voor mij de aanleiding om de mediation-opleiding te gaan doen. Deze ronde ik in 2012 af met een diploma en voldoende assessment.

Wouter Ros

Als kleine jongen had ik mijn toekomst al duidelijk voor ogen. Wanneer iemand aan mij vroeg wat ik later wilde worden, dan antwoorde ik vol trots ‘makuulaar’.


Mijn opa was makelaar, mijn vader is makelaar, dus ik werd dat natuurlijk ook.

Maar kleine jongens worden groot. Om makelaar te worden, moest ik gaan studeren en ik bleek helemaal niet het type om hele dagen met mijn neus in de boeken te zitten. De keuze voor een meer praktische opleiding was al snel gemaakt; eerst MBO Ondernemer detailhandel en vervolgens HBO Vrijetijdsmanagement.


Eenmaal afgestudeerd kwam ik terecht in de sales. Of, zoals ik tegen mijn vrienden zei, ‘ik ben verkopert’. Na een periode printers aan de man te hebben gebracht, ging ik opzoek naar een branche waar niet alles om de laatste cent draaide, maar waar de nadruk meer op advies lag. En zo ging ik aan de slag bij Spijkstaal. Een bedrijf in industriële elektrische trekkers en platformwagen. Hier heb ik hele mooie jaren gemaakt, met hoogte én dieptepunten. Op deze plek heb ik mij kunnen ontwikkelen tot een persoon, die het belang van de klant altijd vooropzet, die goed luistert naar de wensen en eisen van de klant en daar goed op inspeelt.

 

Na 8,5 jaar hard werken voor een baas begon het te kriebelen, ik wilde voor mijzelf aan de slag.

Na een aantal leuke gesprekken met mijn vader ontstond een pracht plan, een vastgoed servicekantoor, dat zich puur richt op de aanhuur en aankoop van bedrijfspanden voor ondernemers.

Hier kan ik twee mooie zaken combineren: zelf ondernemen én samenwerken met mijn vader.

 

En zo werd tóch werkelijkheid waar ik als kleine jongen van droomde, ik ben makuulaar.